BENGAL

Πώς προέκυψε η γάτα Βεγγάλης; Όλη η ιστορία της.
Το 1974, ο Dr.Willard Centerwall δήλωσε ότι "ο Bill Engler ήταν πιθανώς ο πλέον υπεύθυνος για τη δημοσιοποίηση αυτών των υβριδίων" (αναφερόμενος στις γάτες βεγγάλης). Ο Centerwall δήλωσε περαιτέρω ότι: «Πιθανώς κανείς δεν μπορεί νομίμως να ισχυριστεί ότι είναι ο αποκλειστικός δημιουργός αυτού του συγκεκριμένου υβριδίου».
Η γάτα Βεγγάλης ονομάστηκε επίσημα Βεγγάλης το 1974 από τον Bill Engler. Υπάρχει ακόμα κάποια εικασία ως προς την "πραγματική" προέλευση του ονόματος της φυλής. Το όνομα της φυλής προέρχεται από τους προγόνους της γάτας αυτής που ακούν στο όνομα Felis Bengalensis. Ένα συχνό λάθος που διατυπώνεται συχνά από θαυμαστές της φυλής, είναι ότι η ονομασία της γάτας Βεγγάλης προέρχεται από την τίγρη της Βεγγάλης. Ο συγκεκριμένος ισχυρισμός δεν ευσταθεί.
Ο Δρ Willard Centerwall αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Yale, με μεταπτυχιακές σπουδές στη δημόσια υγεία και την ανθρώπινη γενετική από το Πανεπιστήμιο του Michigan. Υπηρέτησε ως ιατρός για πέντε χρόνια στη Νότια Ινδία και εργάστηκε επίσης στη Βενεζουέλα και στη Γουατεμάλα. Το 1968 άρχισε να εργάζεται στο Ιατρικό Κέντρο του Πανεπιστημίου Loma Linda, ως καθηγητής παιδιατρικής, καθηγητής μητρικής και παιδικής υγείας στο τμήμα υγείας και εκπαιδευτής ανθρωπολογίας στο τμήμα μεταπτυχιακών σπουδών. Ήταν επίσης διευθυντής του τμήματος γενετικής στο πανεπιστήμιο, στον τομέα των γενετικών ανωμαλιών. Το επιστημονικό του χόμπι ήταν τα αιλουροειδή, έχοντας δημοσιεύσει στην Εφημερίδα της Κληρονομιάς, μια μεγάλη μελέτη όσον αφορά τους αρσενικούς γάτους χρωματισμού calico. Αργότερα είχε δημοσιεύσει πολυάριθμες άλλες μελέτες σχετικά με διαφορετικά είδη μικρών, αλλά άγριων αιλουροειδών.
Ο Dr. Centerwall ξεκίνησε να εκτρέφει την Ασιατικη Γατα Λεοπάρδαλη με οικόσιτες γάτες σε μια προσπάθεια του να βοηθήσει την μελέτη που διενεργόυσε σε ανοσοκατασταλμένα άτομα (φορείς της συγγενούς νόσου, HIV / AIDS, λευχαιμία, λέμφωμα, γενικευμένη κακοήθης νόσος και σε άτομα υποβάλλονταν σε ακτινοθεραπεία ή λάμβαναν φάρμακα τα οποία καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα).
Ο Δρ Centerwall ήταν αποφασισμένος να ανακαλύψει γιατί η γάτα λεοπάρδαλη ήταν ανθεκτική στη λευχαιμία των αιλουροειδών, και αν η αντίσταση αυτή μπορούσε να μεταφερθεί γενετικά στα υβρίδια απογόνους τους. Ήλπιζε ότι αυτές οι μελέτες θα του παράσχουν περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ανθρώπινη λευχαιμία, καθώς είχε ανακαλύψει ότι η ανθρωπινή λευχαιμία είχε την ίδια ακριβώς συμπεριφορά με την λευχαιμία των αιλουροειδών (Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι γάτες της Βεγγάλης δεν έχουν ανοσία στη λευχαιμία των αιλουροειδών).
Τελικά, αυτά τα υβρίδια που προέκυψαν ήταν καθοριστικής σημασίας για την εξέλιξη της γάτας Βεγγάλης. Μέσα από κάποιο κοινό γνωστό, ο Dr. Centerwall και η Jean Sugden Mill συναντήθηκαν το 1980. Ο Dr. Centerwall είχε αρκετά γατάκια γενιάς F1 που χρειάζονταν σπίτι και με μεγάλο ενθουσιασμό τα «μοιράστηκε» με την Jean. Ο Γκόρντον Μέρεντιθ είχε επίσης αποκτήσει νωρίτερα κάποιες από τις γάτες του Centrewall, οι οποίες αργότερα ανατέθηκαν στην Jean, όταν ο Dr. Centerwall νόσησε από καρκίνο και αναγκάστηκε να νοσηλευθεί.
Ποιος ήταν ο William Bill Engler; Ο Bill Engler ήταν ιδιοκτήτης ζωολογικού κήπου και ενεργός μέλος του Ομίλου Ocelot, LIOC. Στις αρχές του 1964, ο Bill συνέθεσε μια «πρόσκληση για τις γάτες» στα μέλη της LIOC, όπου δήλωσε ότι έχει ασχοληθεί με την εισαγωγή, την απόκτηση και την πώληση εξωτικών γάτων για αρκετά χρόνια, αλλά δήλωσε ότι όσο περνούσε ο καιρός η εισαγωγή γινόταν όλο και πιο δύσκολη. Θεώρησε, λοιπόν, ότι ο μόνος τρόπος να καταφέρει να «σώσει» τις εξωτικές γάτες ήταν μέσω επιλεκτικής εκτροφής. Το 1967 απονεμήθηκε στον Bill Engler το βραβείο LIOC Lotty, ένα ετήσιο βραβείο που παρουσιάστηκε από την LIOC, το οποίο βραβεύει την ασυνήθιστη αφοσίωση του Engler στις εξωτικές γάτες, καθώς και το πλήθος των υπηρεσιών που προσέφερε στον σύλλογό του.
Ο Bill ήταν επίσης ενεργός στα κινηματογραφικά δρώμενα σε ότι είχε να κάνει με σκηνές, ταινίες, ντοκιμαντέρ, που σχετίζονταν με τα αιλουροειδή, που τόσο πολύ θαύμαζε.
Το 1970, ο Bill δήλωσε ότι είχε δύο γέννες Βεγγάλης χάρη στον αρσενικό του Asian Leopard cat, που άκουγε στο όνομα Shah. Η γέννα είχε συνολικά εννέα γατάκια. Τον Απρίλιο του 1971, οι δύο θηλυκές του γάτες, Cybele και Cyclemnestra, ζευγάρωσαν ξανά με τον Shah, δίνοντάς του έξι επιπλέον γατάκια Βεγγάλης. Ο Bill δήλωσε ότι ο σκοπός του για τα υβρίδια ήταν: "Να δημιουργήσει μια μικρή όμορφη οικόσιτη και δραστήρια γάτα, με παρουσιαστικό μικρής λεοπάρδαλης”. Αν και μέχρι εκείνη την στιγμή δεν είχαν παραχθεί γατάκια από τα Βεγγάλης των δύο προηγούμενων γεννών του, ο Bill είχε προβλέψει ότι σύντομα θα υπάρξουν. Το 1972, ο Bill μοιράστηκε με άλλα μέλη της LIOC την εξής σκέψη του: "Γνωρίζουμε όλοι την αυξανόμενη δυσκολία να πάρουμε, καθώς και το αυξανόμενο κόστος των Ocelots, Puma και άλλων Εξωτικών γατών που τόσο αγαπάμε. Ελπίζω ότι οι γάτες Βεγγάλης δεν θα συμβάλλουν μόνο στην κάλυψη του χάσματος ανάμεσα στην προσφορά και τη ζήτηση για εξωτικές γάτες, αλλά θα βοηθήσουν στην αύξηση του ενδιαφέροντος για όλες τις εξωτικές γάτες. Αυτό το ενδιαφέρον θα αποβεί επωφελές για τη χρηματοδότηση της έρευνας όσον αφορά την παραγωγή και τη νομοθεσία για την προστασία όλων των γατών."
Το 1975, ο Bill δήλωσε ότι είχε καταφέρει πλέον να φέρει στον κόσμο πάνω από 60 γάτες Βεγγάλης και είχε προχωρήσει την εκτροφή του μέχρι 2.5 γενεές μετά. Αποφάσισε να κρατήσει επτά γάτες Βεγγάλης για το δικό του πρόγραμμα αναπαραγωγής. Ο Bill θεωρήθηκε ως "πρωτοπόρος της φυλής των Βεγγάλης" και ήταν πολύ ενεργός στα πρώτα χρόνια της φυλής, οπού δημιουργούσε υβρίδια μέσα από αναπαραγωγή Asian Leopard Cat με οικόσιτες γάτες. Ο William Engler παρουσίασε το όνομα Βεγγάλης στα εγχώρια μητρώα και το όνομα της φυλής κατοχυρώθηκε πλέον επίσημα. Η γάτα Βεγγάλης έγινε αποδεκτή από την ομοσπονδία ACFA.
Το 1975, αναφέρθηκε ότι οι γάτες του Bill είχαν φθάσει πλέον στην τρίτη γενιά. Κάποια εκ των αρσενικών αποδεικνύονταν στείρα καθιστώντας δύσκολη την συνέχεια της αναπαραγωγής. Υπήρξαν όμως και αρσενικά, που ήταν ενεργά και έτσι η συνέχιση της φυλής ήταν μονόδρομος. Ο Bill Engler πέθανε στις 17 Μαρτίου 1977. Μετά το θάνατό του, οι φίλοι του Douglass, Ken και Jean Hatfield υιοθέτησαν και φρόντισαν τις γάτες του. Τα υβρίδια Βεγγάλης γίνονταν ολοένα και πιο δημοφιλή και το 1974 ήταν εφικτό για κάποιον ενδιαφερόμενο να βρει και να υιοθετήσει γατάκι Βεγγάλης.
Αυτά τα υβρίδια γάτας Βεγγάλης, δεν ήταν τα πρώτα υβρίδια που καταγράφηκαν. Το 1871 υπήρχαν αρχεία που έδειχναν ότι η γάτα British Shorthair Spotted προέκυψε ως υβριδική διασταύρωση μίας spotted αγριόγατας και μιας εγχώριας. Την ίδια περίοδο πραγματοποιήθηκε η πρώτη οργανωμένη εκδήλωση γάτας στο Crystal Palace στο Λονδίνο. Έχει αναφερθεί ότι οι κατοικίδιες γάτες που διασταυρώθηκαν με άγριες γάτες ήταν μεταξύ αυτών που εκτέθηκαν. Το 1934, το επιστημονικό περιοδικό του Βελγίου, δημοσίευσε λεπτομέρειες σχετικά με την πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια υβριδισμού μιας κατοικίας γάτας και της Ασιατικής Γάτας Λεοπάρδαλης. Οι πρώτες προσπάθειες να δημιουργηθεί μια οικόσιτη γάτα με παρουσιαστικό μικρής λεοπάρδαλης, αναφέρεται ότι έγιναν το 1941 στην Ιαπωνία. Το 1963, η Jean Sugden Mill παρουσίασε υβρίδιο από διασταύρωση Ασιατικής γάτας λεοπάρδαλης με εγχώρια γάτα, στο τμήμα γενετικής του Πανεπιστημίου Cornell.
Το 1980, η Jean Sugden Mill, από τη Νότια Καλιφόρνια, αποφάσισε να συνεχίσει το έργο που ξεκίνησε το 1963. Η πρόοδος σημειώθηκε. Η Jean κατάφερε με επιτυχία ώστε η γάτα Βεγγάλης να αναγνωριστεί επίσημα από τον παγκόσμιο οργανισμό γάτας TICA, το 1983. Το κίνητρο της Jean βοήθησε την φυλή να εξελιχθεί, μη σταματώντας μόνο στα υβρίδια πρώτης γενιάς. Ενθάρρυνε τους φίλους της εκτροφείς να αναπαράγουν αυτά τα υβρίδια, προκειμένου να εξελιχθούν και σε επόμενες γενιές και φυσικά να τα καταγράψουν κανονικά στην ομοσπονδία γάτας “TICΑ”. Απώτερος στόχος της ήταν να καθιερώσει τη γάτα Βεγγάλης ως εγχώρια φυλή.
Στο σχέδιο της Jean, η γάτα Βεγγάλης δεν προοριζόταν να παραμείνει υβρίδιο. Ήθελε να εξελιχθεί σε μια οικόσιτη γάτα. Ενώ η Jean προωθούσε τους στόχους αυτούς, ο Millwood Tory του Δελχί, γνωστός και ως Millwood Toby του Δελχί, είχε προστεθεί στο πρόγραμμα αναπαραγωγής της γάτας Βεγγάλης, στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Ο Tory εισήχθη ως «εγχώρια γάτα δρόμου» από την Ινδία, λόγω του υπέροχου και έντονου –γεμάτου αντίθεση- χρωματισμού του. Ο χρωματισμός αυτός θα έδινε άλλη διάσταση στην φυλή Βεγγάλης. Ο Tory ξεχώριζε επίσης για το εξαιρετικά γυαλιστερό τρίχωμά του. Η φυλή Βεγγάλης είχε γίνει πλέον διάσημη.
Μέσα από τις προσπάθειές της, η γάτα Βεγγάλης είχε αποκτήσει παγκόσμια φήμη και ήταν αντικείμενο υπέρτατου θαυμασμού από πολλούς ανθρώπους. Η Jean θυμάται και μοιράζεται με χαρά τις εμπειρίες της από την συμμετοχή της γάτας της Millwood Penny Ante (γάτα Βεγγάλης γενιάς F2), σε εκθέσεις μορφολογίας.: "έκλεβε κάθε παράσταση στις εκθέσεις. Ήταν απίστευτα φιλική και χαλαρή. Η Πέννυ είχε κατακτήσει τα φώτα της δημοσιότητας. Γουργούριζε στους κριτές μορφολογίας και είχε αποτελέσει και μοντέλο του διάσημου φωτογράφου Chanan. Η αφίσα της είχε γίνει το σήμα κατατεθέν για διάφορα cat shows Αμερικής και Ευρώπης.
Το ταξίδι ήταν μακρύ και δύσκολο, αλλά η Jean είχε μεγάλη πίστη στους στόχους και στο όραμά της για την γάτα Βεγγάλης. Ξόδεψε εκατοντάδες και χιλιάδες δολάρια για να προωθήσει τη φυλή. Η γάτα Βεγγάλης επωφελήθηκε απίστευτα από τις ατελείωτες και ακούραστες προσπάθειές της. Η Jean προσέφερε μεγάλη βοήθεια και παρακίνηση σε άλλους εκτροφείς προκειμένου να παρουσιάζουν τις γάτες τους σε εκθέσεις, ενώ πολλούς τους βοήθησε να ξεκινήσουν προγράμματα επιλεκτικής αναπαραγωγής της φυλής. Η φυλή γινόταν ολοένα και πιο δημοφιλής. Φυσικό αυτονόητο ήταν ότι σύντομα η φυλή Βεγγάλης είχε γίνει συνώνυμο με το όνομα Jean Mill.
Source : https://www.bengalsillustrated.com/bengal-cat-history/
Η γάτα Βεγγάλης ήρθε στην ζωή μας περίπου 10 έτη πριν. Η γάτα βεγγάλης είναι μία γάτα που έχει το παρουσιαστικό μικρής λεοπάρδαλης. Δραστήρια, αθλητική, εξαιρετικά περίεργη και μυστηριώδης. Η εμφάνισή της παραπέμπει σε άγριο αιλουροειδές, παρ’όλα αυτά έχει μία πολύ ευγενική προσωπικότητα. Είναι ιδιαίτερα αφοσιωμένη στον γατογονιό της και βρίσκει πολλές αφορμές μέσα στην ημέρα, προκειμένου να βρεθεί δίπλα του αναζητώντας χάδια.
Η γάτα Βεγγάλης είναι αναγνωρισμένη σε 2 «σχέδια».
-Spotted: η οποία έχει τυχαίες ή οριζόντια ευθυγραμμισμένες ροζέτες. Θα πρέπει να υπάρχει έντονη αντίθεση του χρώματος μεταξύ των ροζετών και της βάσης. Οι ροζέτες αυτές είναι μοναδικό χαρακτηριστικό της γάτας βεγγάλης (μοναδικό, όταν μιλάμε για κατοικίδιες γάτες, πολλά από τα άγρια «ξαδέλφια», έχουν ροζέτες). Ροζέτα, ουσιαστικά, είναι ένα σημείο που αποτελείται από ένα σκούρο περίγραμμα με πιο ανοιχτό τόνο στο εσωτερικό του, με το εσωτερικό χρώμα όμως να τείνει να σκουραίνει συγκριτικά με την βάση και η
-Marbled: στην οποία το «σχέδιο» έχει τυχαία δομή που πολλές φορές μοιάζει με μακριές λουρίδες. Προτιμητέα δομή είναι η οριζόντια ροή των σχημάτων. Οι ραβδώσεις των Βεγγάλης αποτελούν ένα μοναδικό σχήμα το οποίο μοιάζει με οριζόντιους ευθυγραμμισμένους στροβιλισμούς. Δεν είναι χαρακτηριστικό άλλων οικόσιτων φυλών. Τα σχέδια θα πρέπει να αποτελούνται από τουλάχιστον τρία χρώματα - το χρώμα βάσης, το χρώμα περιγράμματος και το χρώμα κέντρου.
Τα αποδεκτά χρώματα έως τώρα είναι τα εξής:
-brown (black) marbled
-seal sepia/seal mink marbled
-brown (black) spotted
-seal sepia/seal mink spotted
-snow spotted
Εξαιτίας της μυστηριώδους και ιδιαίτερης εμφάνισης της είναι από τις πιο διαδεδομένες φυλές παγκοσμίως. Επίσης είναι αρκετά υγιής σαν φυλή και έχει απίστευτο ταμπεραμέντο. Συμβιώνουν άνετα με παιδιά και άλλα κατοικίδια, είναι περιπετειώδεις, λατρεύουν το νερό, έχουν υπερβολική ανάγκη για εκτόνωση και είναι απόλυτα πιστές στον ιδιοκτήτη τους.
Σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται «η γάτα του καναπέ», οπότε δεν είναι ιδανική για ιδιοκτήτες που δεν σκοπεύουν να αφιερώνουν έστω και κάποιες ώρες της ημέρας για να πάιζουν μαζί της βοηθώντας την να εκτονωθεί.
Το τρίχωμα τους είναι μεταξένιο, σαν πέλος, πράγμα το οποίο την διαφοροποιεί από κάθε άλλη οικόσιτη γάτα. Το βάρος ενός ενήλικου αρσενικού κυμαίνεται από 6 έως 9 κιλά και το βάρος ενός ενήλικου θηλυκού από 3.5 έως 5 κιλά.
Οι εξετάσεις στις οποίες θα πρέπει να υποβάλλεται μια τέτοια γάτα είναι οι εξής:
-FIV/FeLV
-HCM
-PK-Def
-PRA-B
Είναι κοντότριχη φυλή και αυτή οπότε οι απαιτήσεις για περιποίηση είναι μηδαμινές. Ο μέσος όρος ζωής της είναι από 12 έως 15 έτη ανάλογα με τις γενικότερες συνθήκες ζωής της γάτας.
Η γάτα Βεγγάλης είναι μία υπέροχη μικρή λεοπάρδαλη για πραγματικά απαιτητικούς ιδιοκτήτες.

Photo credits to https://www.bengalcats.co/bengal-cat-colors-patterns/